چند نکته برای خرید کارت حافظه

این نوع حافظه ی مشهور کامپیوتر که مخفف عبارت Random Access Memory است یکی از اصلی ترین قسمتهای کامپیوتر به حساب می آید. این حافظه ها بر خلاف ROM ها که حافظه های فقط خواندنی هستند، از نوع خواندنی-نوشتی می باشند از این رو، نقش کلیدی تری را به بعنوان حافظه بازی می کنند.

 

 

در حافظه های رم، شما در هر زمان دلخواه می توانید به داده ها دسترسی داشته باشید. همانطور که قبلا هم گفته شد این حافظه ها موقت هستند و از آنجایی که محل ذخیره سازی دائمی اطلاعات به شمار نمی آیند با قطع شدن برق تمام اطلاعات موجود بر روی آنها هم از دست می رود.

 

DDR مخفف Double Data Rate است. این رم ها قابلیت انتقال دو مقدار داده را در یک واحد زمانی دارند. همین امر نشان از سرعت به مراتب بالاتر آنها نسبت به نسل قبل خود دارد. این نوع حافظه ها نسبت به انواع قبلی خود به ولتاژ پائین تری برای عملکرد نیاز دارند. نکته ی دیگری که در مورد این نوع حافظه ها وجود دارد فرکانس کاری بالاتر آنهاست. هرچه فرکانس کاری آنها بالاتر باشد ظرفیت انتقال دیتای بالاتری خواهند داشت. پس انتخاب مناسب تری برای کاربران خواهند بود. لازم به ذکر است که قبل از خریداری این نوع رم ها باید به مادربورد (MotherBoard) خود نگاهی بیاندازید تا مطمئن شوید که از جه نوع رمی پشتیبانی میکند.

 

 

حافظه DDR_SDRAM چیست؟

 DDR مخفف کلمه Double Data Rate یا نرخ داده دو برابر می باشد. با معرفی این نوع حافظه RAM به بازار، در واقع یک انقلاب در صنعت تولید RAM های SDR به وجود آمد. مهمترین تفاوت حافظه های RAM از نوع DDR و SDR در این بود که حافظه های DDR توانایی انجام عملیات در هر پالس پایین و بالای CPU را داشتند اما حافظه های SDR فقط در یکی از این پالس ها قابلیت فعالیت داشتند، همین استفاده بهینه از clock pulse های CPU باعث شده سرعت کارکرد حافظه های DDR دو برابر حافظه های SDR باشد. ماژول حافظه های RAM از نوع DDR دارای 184 عدد پین بود و با برخی از مادربوردهای قدیمی هم می توانست کار کند. البته هنوز بصورت کامل این نوع حافظه ها از رده خارج محسوب نمی شوند اما این پروتکل RAM هم به نوعی قدیمی محسوب می شود و کم کم به همتای قدیمی خود یعنی SDRAM می پیوندد. اگر تعداد Option های این نوع حافظه RAM را در نظر بگیریم شاید بتوان 300 مورد را در نظر داشت اما مدل های جدید حافظه های RAM امکانات بیشتری را ارائه می دهند. همچنان این نوع حافظه های RAM مانند نسل های قبلی آن از یک کانال ارتباطی برای ارسال داده های خود استفاده می کردند که در اصطلاح به آن Single Channel نیز گفته می شود. حافظه های RAM از نوع DDR را می توان نسل میانی حافظه های RAM معرفی کرد. 

 

حافظه RAM DDR2 چیست؟

پیشرفت تکنولوژی طبق معمول ادامه داشت و در اواسط سال 2004 میلادی تکنولوژی های RAM های DDR2 به بازار معرفی شد. تکنولوژی RAM های DDR2 یک پروتکل نسل جدید محسوب می شود و بیشتر برای نیازهای بازار بازی های کامپیوتری به بازار ارائه شد. سرعت این حافظه های RAM نسبت به نسل های قبلی قابل مقایسه نبود و می توانست تا پهنای باند 8 و نیم گیگابیت بر ثانیه را پشتیبانی کند. حافظه های RAM از نوع DDR2 دارای ماژول 240 پین هستند و قطعا سرعت بهتری نسبت به DDR دارند . این نوع حافظه ها می توانند چهار انتقال داده در یک پالس زمانی CPU یا در اصطلاح فنی four data transfer per memory clock cycle داشته باشند که تقریبا سرعت را نسبت به DDR ها دو برابر می کند. حافظه های DDR2 از دو کانال ارتباطی استفاده می کنند که در اصطلاح Dual Channel نامیده می شود و با اینکار شما هم نرخ انتقال بیشتری خواهید داشت و هم سرعت بیشتری را تجربه خواهید کرد. حافظه های RAM از نوع DDR2 از مادربوردهای قدیمی پشتیبانی نمی کنند و به نوعی می توان گفت Backward Compatible نیستند، ساختار ماژول آنها کاملا با ساختار ماژول های DDR متفاوت است و بنابراین بر روی همان اسلاتی که DDR متصل می شود نمی توان آن را قرار داد. بنابراین شما نمی توانید حافظه های DDR را به DDR2 با داشتن یک مادربورد قدیمی بروز رسانی کنید. در مقایسه با امکانات DDR در DDR2 شما 350 امکان یا Option دارید. امروزه بعد از DDR3 که در قسمت بعدی توضیح می دهیم این نوع حافظه های DDR2 بیشترین بازار عرضه و تقاضا را دارد. 

 

و اما حافظه DDR3

آخرین نسل از تکنولوژی های حافظه که امروزه بصورت گسترده استفاده می شود به نام DDR3 است که از سال 2007 میلادی به بازار ارائه شد. حافظه های DDR3 به عنوان یک انقلاب در صنعت حافظه بعد از DDR2 معرفی می شوند ، این نوع حافظه ها از ولتاژ پایین تری نسبت به همنوع های قبلیشان استفاده می کنند ، بنابراین برق کمتری استفاده می کنند و در این میان می توانند نرخ انتقال اطلاعاتی بالغ بر 12 و 8 دهم گیگابیت در ثانیه را ارائه بدهند. سیستم هایی که از DDR3 پشتیبانی می کنند می توانند ماژول های 1 و 2 و 3 تایی بصورت بانک در کنار هم داشته باشند. اگر سیستم شما این مورد را پشتیبانی کند ، سیستم شما می تواند چندین RAM از نوع DDR3 که هم Dual Channel هستند و هم Triple Channel را در کنار هم داشته باشند که سرعت و کارایی RAM شما را نسبت به داشتن فقط یک ماژول RAM بسیار بسیار بالاتر می برد. حافظه های DDR3 دارای 240 پین می باشند و به همین دلیل به هیچ عنوان با مادر بورد های قبلی Backward Compatibility ندارند و شما در صورت نیاز به استفاده از این نوع حافظه ها باید مادربورد خود را نیز بروز کنید. هر کدام از اسلات های RAM از نوع DDR3 معمولا در مادربوردها براحتی 16 گیگابایت RAM را پشتیبانی می کند که برای یک سیستم خانگی یا بازی بسیار مناسب است. در حال حاظر بازار حافظه های RAM در اختیار حافظه های DDR3 است. 

 

 

حالا براي خريد رم به چه نكاتي بايد توجه كنيم؟

اگر بخواهیم بصورت عام صحبت کنیم اکثر مادربودرهای امروزی فقط یک نوع RAM را پشتیبانی می کنند. شما به هیچ عنوان نمی توانید بصورت ترکیبی از انواع RAM های SDRAM ، DDR ، DDR2 و DDR3 بر روی یک سیستم بصورت همزمان استفاده کنید و این امر در حالت معمول با توجه به ساختار مادربوردهای امروزی پشتیبانی نمی شود. آنها با هم نمی توانند کار کنندو از طرفی اصلا ساختار سوکت های مشابهی نیز ندارند که بتواند در کنار هم قرارشان داد. نوع درست RAM ای که می توانید بر روی سیستم خود استفاده کنید کاملا به نوع مادربورد شما بستگی دارد نه به سلیقه شما ، بهترین گزینه برای دانستن اینکه چه نوع حافظه ای به درد شما می خورد این است که راهنمای مادربورد خود را مطالعه کنید و ببینید از چه نوع RAM هایی پشتیبانی می کند. از طرفی دیگر سرعت یکی از مهمترین ملاک ها برای RAM ها محسوب می شود. اگر بخواهیم عامیانه صحبت کنیم هر چقدر چرخه حافظه کمتر ( Low Memory Cycle ) ، هر چقدر ساعت حافظه سریعتر ( Memory Clock ) باشد شما سرعت انتقال بیشتری را در RAM تجربه خواهید کرد. در زمان خرید RAM به این نکات که بر روی آن نوشته شده است بیشتر دقت کنید. امیدوارم مورد توجه شما عزیزان قرار گرفته باشد

 

 

این رم ها با انواع قبلی خود سازگاری نداشته (یعنی در اسلات DDR  و DDR2 قرار نمی گیرد) و شما برای استفاده از آنها مجبور خواهید بود مادربورد و پردازنده خود را نیز عوض کنید.