ساعت های هوشمند به چه دردی می خورند؟

 

 

من هر روز تا آن جا که توانسته ام این ساعت را در دست داشته ام. در طول چند سال گذشته رسانه ها پیش بینی می کردند که این ساعت ها آینده ای نخواهند داشت و استقبال زیادی از آن ها صورت نمی گیرد؛ اما تجربه ای جدید برای همه بعد از گوشی های هوشمند در راه است.

 

این اولین تجربه ی من در زمینه ی ابزارهای پوشیدنی نیست. وقتی دستبند هوشمند Fitbit به بازار عرضه شد با اشتیاق زیادی آن را تهیه کردم ولی خیلی زود از آن خسته شدم. درست است که اطلاعات زیادی را از زندگی روزمره ام به من می داد ولی چیز خاصی نداشت که بتواند به بهتر شدن زندگی ام کمک کند.

 

در تجربه ی اولیه ام با Android Wear کمی احساس بد به آن داشتم و این امر هم طبیعی بود چون به واسطه ی Fitbit دید بدی نسبت به ابزارهای پوشیدنی داشتم. در ابتدای کار خیلی از روش راه اندازی اولیه ی آن راضی نبودم و هم چنین عمر باتری آن خیلی بد بود. پس از مدتی کار با آن فهمیدم که ابزار بسیار مفیدی است.

 

حالا یک ابزار مهم

 

اما چرا دروغ بگویم؟ در طول این چند هفته به کمک Gear Live توانسته ام تغییرات جدی را در رفتار خودم ایجاد کنم. دیگر کم تر به سراغ چک کردن ساعت از روی موبایلم می روم و همین باعث شده از اعتیادم به موبایل کاسته شود.

 

خیلی از ما در مراسم ها و جمع های دوستانه می خواهیم زمان را با گوشی مان بفهمیم ولی متوجه می شویم که غرق در اپلیکیشن های مختلف شده ایم و از دوستانمان غافل شده ایم. این مشکل از زمان ورود گوشی های هوشمند به زندگی مان پابرجا بوده است.

 

این ساعت به من کمک کرده تا به جنگ نوتیفیکیشن های مختلفی بروم که هر روز اسیر آن ها می شدم و در کنار این مزیت به عنوان یک ساعت هم عمل می کند و از زمان هم مطلع هستم. این تمام چیزی است من به وسیله اش جذب ساعت شده ام. گرچه اپلیکیشن های محدودی برای Android Wear منتشر شده است اما من از آن برای چک کردن توییتر و ایمیلم استفاده می کنم.

 

تنها در چهارهفته توانستم عادت بد چک کردن بی موقع گوشی را از بین ببرم. شاید فکر کنید این ساعت باعث استفاده ی بیش تر از گوشی شود اما همین که می توانید اعلان ها را بخوانید و یا ردشان کنید باعث می شود اهمیت زیادی به گوشی هوشمند ندهید.

 

گوگل روی مچ شما

 

دلیل دیگری که باعث شده از این ساعت استفاده کنم این است که سرویس های گوگل روی مچ من قرار دارند.

 

همین عبارت OK Goolge بس است با بتوان قابلیت های این ساعت را توصیف کرد. من تنها برای فهمیدن جمعیت یک شهر یا ساعت فعلی در منطقه ای دیگر از دنیا یا مواردی نظیر این ها از جستجوی صوتی گوگل استفاده می کنم. البته با این که انجام دادن این کار در معرض دید مردم کار جالبی نیست ولی به هر حال من انجام می دهم. تشخیص صدا در سر و صدای محیط هم به خوبی انجام می شود.

 

در حال حاضر در شرایطی قرار داریم که جستجوی صوتی خیلی به کار می آید چون ابزاری را در یکی از قابل دسترس ترین مکان های بدن در اختیار دارید. شاید کارهای بسیار مهمی را نخواهید با آن انجام دهید اما همین که کارهای ساده و کوچک روزمره را به راحتی انجام می دهید شما را خیلی جلو می اندازد. فعلا باید این مشکل حل شود که اگر کس دیگری عبارت OK Google را گفت به طور خودکار شروع به جستجو نکند و فقط صدای صاحبش را بشناسد.

 

با آیواچ یا بدون آیواچ؟

 

یکی از ناامیدی هایم این است که خیلی از نویسنده ها تلاش دارند بگویند که دنیای ابزارهای هوشمند بدون حضور iWatch هیچ است؛ اما من قبول ندارم. تیترهایی خبری مثل "آیا آیواچ اپل می تواند ساعت های هوشمند را نجات دهد؟” در حال حاضر تیترهای رایجی هستند؛ اما آیا واقعا آیواچ از سیاره ای دیگر خواهد آمد و یا امکاناتی باورنکردنی خواهد داشت؟

 

شاید آیواچ حسگرهای سلامتی مخصوص به خود را داشته باشد و کمی شیک تر از Gear Live به نظر برسد اما در امکانات نرم افزاری همین حدی خواهد بود که شاهد هستیم. با عرضه ی ساعت زیبای موتو۳۶۰ شاید دیگر تب و تاب اولیه ی آیواچ هم خوابیده باشد.

 

تا همین چند وقت پیش خیلی ها تلاش داشتند با عرضه ی امکانات بیشتر روی یک ساعت هوشمند بگویند که محصول ما از بقیه ی محصولات برتر است. آیا ما واقعا به یک دوربین روی مچ مان نیازمندیم؟ اندروید Wear تلاش کرده با عرضه ی امکانات ساده و کاربردی بسیار جذاب به نظر برسد.

 

مشکلات باتری

 

در حال حاضر بزرگ ترین مشکل عمر باتری است. من انتظار داشتم دستگاهی داشته باشم که حداقل ۳ روز بین شارژ کردن های متوالی اش فاصله باشد اما با استفاده ی خیلی محدود این مدت به سختی به ۲ روز می رسد. موتو۳۶۰ مدعی است که عمر باتری بالایی دارد اما با شرایط فعلی در تکنولوژی باتری ها بعید به نظر می رسد که شاهد پیشرفت محسوسی در عمر باتری ساعت های هوشمند باشیم.

 

سرانجام به نظر می رسد با عرضه ی موتو۳۶۰ Android Wear هم به نقطه ی روشن خود برسد. شور و اشتیاق برای این ساعت بسیار آشکار است. ما در کنفرانس گوگل وقتی خواستیم موتو۳۶۰ را چک کنیم افراد زیادی دور ما جمع شدند تا ببینند این ساعت چطور است و خودشان با آن کار کنند.

 

Android Wear اثبات کرده که یک ساعت هوشمند می تواند بسیار باارزش باشد حتی اگر نیاز به شارژ مکرر داشته باشد. مطمئنا ارزش چیزی که روز به روز بهتر خواهد شد را درک می کنم و امیدوارم ساعت های هوشمند بتوانند بهترین نوآوری در این سال ها محسوب شوند.