کامپیوتری که کوچک تر از یک دانه برنج است.

 

 

از یک دهه پیش تا کنون اساتید و دانشجویان دانشگاه میشیگان در بخش علوم کامپیوتری، تلاش خود را برای توسعه ی M^3 معطوف ساخته اند؛ گسترش اینترنت اشیا روز به روز بیشتر شده و تیم دانشگاه میشیگان نیز به همین دلیل می کوشد تا کامپیوترهایی به مراتب کوچک تر بسازد؛ میکرو کامپیوترهایی که بتوان آنها را در همه ی لوازم خانگی جای داد.

 

 

Dag Spicer که در موزه تاریخی کامپیوتر در شهر مانتین ویو فعالیت می کند می گوید: «اینترنت اشیا جهانی را تعریف می کند که در آن همه اشیایی که به شکل مرتب و روزانه مورد استفاده قرار می دهیم با هم ارتباطی هوشمند پیدا می کنند؛ همه لوازم خانگی و حتی دستگیره درها نیز در آینده شامل مدارهایی خواهند بود و می توانند با هم از طریق شبکه اینترنت صحبت کنند.»

 

جدا از اندازه بسیار کوچک، M^3 قابلیت عکس برداری و تشخیص درجه هوای اطراف خود را نیز دارد و سازندگانش امیدوارند بتوانند به زودی از آن در مصارف پزشکی نیز بهره گیرند. با توجه با سایز بسیار اندک، M^3 می تواند در بدن انسان نیز قرار گرفته و دمای آن را اندازه گیرد.

 

تیم سازنده امیدوار است مردم با خرید تعداد زیادی M^3، از گم شدن وسایلشان نیز جلوگیری به عمل آورند؛ برای مثال یک M^3 را در کیف پول خود قرار داده و یا بر روی دسته کلید خود چسبانده و پس از گم شدن، به سراغ مکان یاب رفته و جای آن را به سادگی بیابند.

 

با توجه به اینکه صنعت ابزارهای الکتریک به سوی اینترنت اشیا حرکت خود را آغاز نموده، کاهش سایز کامپیوترها و البته پرقدرت باقی ماندن آنها، امری حیاتیست. در حالی که جایی برای ماوس و کیبورد یا حتی نمایشگر وجود نداشت، تیم سازنده مجبور بود راه دیگری را برای برقراری ارتباط با آن بیابد؛ این میکروکامپیوتر از طریق نور برنامه ریزی و شارژ می گردد. با تغییر نور به شکل ناگهانی و غیرمعمول در فرکانس های بالا، اپراتور یا استفاده کننده از این کامپیوتر کوچک می تواند اطلاعاتی را نیز به آن بفرستد.

 

M^3 حال برای عرضه نیز آماده بوده و تیم سازنده معتقد است در آینده می تواند کامپیوتری با ابعاد کوچکتر نیز بسازد؛ محصولی که نامش «غبار هوشمند» خواهد بود.