PCT تکنولوژی هوشمند جلوگیری از تصادف قطارها

 

 

دلیل این حادثه ، حواس پرتی مهندس شرکت مترولینک بود که به دلیل مشغول بودن با گوشی همراه نتوانسته بود چراغ قرمز را ببیند. در سال 2013 نیز قطار حمل و نقل Metro-North به دلیل خواب آلودگی راهبر (راننده)  قطار به دلیل سرعت بالا از ریل خارج شد و صدها نفر زخمی و 4 نفر کشته به جا گذاشت.

 

تکنولوژی PTC یا کنترل مثبت قطار، با استفاده از امواج رادیویی دیجیتالی، ماهواره‌ها و سیستم‌های ارسال سیگنال ثابت می‌تواند سرعت و مکان دقیق قطار را مشخص کند. اگر این تکنولوژی زودتر درقطارها نصب بود، می ‌توانست از تمام این تراژدی‌ها جلوگیری کند. همچنین طبق گزارش اداره راه‌آهن فدرال ، تصادف هایی که بین سالهای 2001 تا 2008 اتفاق افتاد و طی آن بیش از 34 نفر کشته و 600 نفر مجروج شدند نیز می‌توانستند به همین شیوه پیشگیری شوند.

 

تکنولوژی PTC می‌تواند جلوی تصادف قطارها را بگیرد، سرعت بالای قطارها را کنترل کند و ماتع از حرکت قطار در مسیرهای نادرست شود. انجمن ملی امنیت حمل و نقل با تحقیقی  روی فجایع حمل و نقل، سال 1969 به تمام راه آهن‌ها دستور داد تا تکنولوژی PCT  را نصب کنند. بعد از تصادف سال 2008 در کالیفرنیا، اولین حکم فدرال مربوط به سفرهای با قطار تصویب شد که طی آن تمام شرکت‌های قطاری مسافربری و باربری موظف شدند تا اخر سال 2015 به سیستم تکنولوژی PTC مجهز شوند.

 

‌PTC ، زمانی که مهندس اصلی و یا راهبر قطار نتواند عکس العمل لازم را هنگام مواجهه با خطر انجام بدهد ، کنترل قطار را در دست می‌گیرد. الگوریتم‌های کامپیوتری با محاسبه فاصله بین چراغ قرمز و قطار ، مشخص می‌کنند که آیا قطار مربوطه سرعت غیر منطقی دارد و یا مشکلی برای راهبر قطار به وجود آمده که کنترل آن از دستش خارج شده است، در این وضعیت سیستم پشتیبانی امنیتی PCT فعال شده و به طور خودکار ترمز قطار را می‌کشد.

 

Joseph Szabo ، یکی از افسران ارشد سابق اداره راه آهن فدرال در گزارشی اعلام کرد:

 

"این سیستم هرگز اجازه نمی دهد که سرعت قطار بیش از میزان تعیین شده شود. هیچ راهبری نمی تواند با وجود این سیستم، سرعت غیر مجاز داشته باشد."

 

این سیستم در صورت مواجهه با خطای انسانی و یا موقعیت‌های اورژانسی که ممکن است برای راهبر قطار پیش بیاید، سریعا عمل کرده و نمی‌گذارد امنیت قطار به خطر بیفتد.

 

Amtrak و Northeast Corridor اولین شرکت‌هایی بودند که قطارهای خود را به این سیستم مجهز کردند اما بسیاری از شرکت های دیگر، یا کلا PCT را نصب نکردند و یا عملیات نصب را کامل نکردند. شرکت Metrolink نیز به روی بیش از 82 درصد قطارهای خود این تکنولوژی را نصب کرد.

 

ماه اکتبر، کنگره آمریکا طرحی تصویب کرد که طی آن به تمام شرکت های حمل و نقل قطاری فرصت می‌داد تا سال 2020 تمام واگن ها و لوکوموتیوهای خود را به تکنولوژی PCT مجهز کنند.

 

اما شرکت‌های حمل ونقل عنوان کردند که برای نصب این تکنولوژی زمان بیشتری احتایج دارند و برای این ادعای خود چندین دلیل آوردند که یکی از آنها این است که قانون گذاران با ارائه کمک اندک در این زمینه، انتظار نتیجه عالی در کوتاه مدت را دارند و این در حالیست که تعداد مهندسینی که به نصب و راه اندازی این تکنولوژی آشنا باشند بسیار اندک است. کنگره امریکا ابتدا پایان سال 2015 را به عنوان اخرین مهلت شرکت حمل و نقل برای راه اندازی این سیستم اعلام کرده بود، اما شرکت های حمل و نقل اعلام کرده اند که حداقل تا پایان سال 2018 نمی‌توانند به چنین هدفی دست پیدا کنند.

 

یکی از بزرگترین دلایل شرکت‌های حمل و نقل این است که برای دست یابی به فرکانس‌های رادیویی مورد استفاده این سیستم، می‌بایست مجوزهای لازم از کمیسیون ارتباطات فدرال دریافت شود  که این مسئله شرکت‌هارا با مشکل روبرو کرده است. علاوه بر این مهندسان مسلط به این تکنولوژی بسیار کم هستند. مورد مهم دیگر این است که این تکنولوژی بسیار گران است. شرکت حمل و نقل Noland  اعلام کرده است که  نصب و راه اندازی این تکنولوژی جدید، تقریبا 90 میلیون دلار برای این شرکت خرج برداشته است. طبق گزارش انجمن عمومی حمل و نقل آمریکا، هزینه محاسبه شده نصب این سیستم برای کل شرکت‌های حمل ونقل در سطح آمریکا، رقمی حدود 3.5 میلیارد دلار برآورد شده است.

 

سخنگوی انجمن شرکت های حمل و نقل قطاری امریکا، Ed Greenberg اعلام کرد :

 

"تا پایان 2015 تکنولوژی PTC فقط به روی 14 در صد از اپراتورهای حمل ونقل کشور نصب خواهد بود. نصب کامل این سیستم برای شرکت‌های حمل و نقل رقمی معادل 9 تا 10 میلیارد دلار خرج خواهد داشت."

 

دلیل اصلی کند بودن روند تعبیه این سیستم ، کمبود بودجه عنوان شده است. کنگره آمریکا تقریبا یک دهه پیش ، حکمی مربوط به صنعت حمل و نقل تصویب کرد که طی آن 8 میلیارد دلار بودجه برای شرکت Amtrak و3 میلیرد دلار برای شرکت Norhteast Corridor اختصاص یافته بود. طبق این حکم نیز مبلغ 199 میلیون دلار برای نصب تکنولوژی  PTC  ، در نطر گرفته شده بود.

 

راه‌حل دیگر کشورها

 

در بسیاری از کشورها سیستم‌های مختلفی برای کنترل قطارها و افزایش امنیت آن‌ها در برابر خطر تصادف به کار گرفته شده است. هرچند ممکن است سیستم‌های به کار گرفته شده دقیقا مشابه سیستم  PTC نباشد اما عملکردهای کم و بیش مشابهی دارند. در کشور برزیل سیستم کامپیوتری به کار گرفته شده که از ترکیب ارتباطات ماهواره‌ای، GPS  و در صورت امکان GPRS یا شبکه‌های ارتباطی موبایلی و همچنین ارتباطات رادیویی برای کنترل قطارها استفاده می‌شود. سیستم کنترل مرکزی از طریق این شبکه ارتباطی به هر قطار مجوز حرکت و سرعت را می‌دهد و به این ترتیب جلوی سرعت غیر مجاز یا تصادف ‌آنها با یکدیگر گرفته می شود. این سیستم ارزان است و اجرای آن نیز با سهولت زیادی انجام می‌گیرد. 

 

در طی یک قرن اخیر در کشورهای اروپایی سیستم های مختلفی برای محافظت از قطارها در برابر حوادث و تصادف به کار گرفته شده است از جمله سیستم خودکار هشدار (AWS) که از سال ۱۹۵۶ در انگلستان معرفی شد. در اروپا این سیستم‌ها به خصوص در سیستم‌های حمل و نقل ریلی اختصاصی پرسرعت مانند TVM فرانسه و LZB آلمان و SCMT ایتالیا طراحی و به کار گرفته شد. اروپایی‌ها در حال حاضر به دنبال یکپارچه کردن این سیستم در کل اروپا هستند تا همه کشورها از یک مدیریت ترافیک ریلی مشترک ( ERTMS ) بهره بگیرند. این سیستم هم اکنون در کشورهای غیر اروپایی دیگری مانند چین، استرالیا، هند، عربستان سعودی، کره جنوبی و لیبی به کار گرفته شده است.

 

در روسیه نیز سیستم KLUB-U  به عنوان سیستم کنترل ریلی به کار گرفته می‌شود که شباهت‌های زیادی به سیستم کنترل مثبت قطار  در آمریکا دارد که بر اساس سیستم ماهواره‌ای کار می‌کند و در تمام روسیه و برای همه خطوط ریلی از جمله خطوط قطارهای پرسرعت استفاده می‌شود.