مایکروسافت در نمایش کوتاه خود در بازار سخت افزار، به پیش قراول واقعی دستگاه هایی که بر مبنای ویندوز کار می کنند تبدیل شده است.
مایکروسافت در نمایش کوتاه خود در بازار سخت افزار، به پیش قراول واقعی دستگاه هایی که بر مبنای ویندوز کار می کنند تبدیل شده است. تمام این ها از یک اظهار نظر مغرورانه شروع شد: Surface می تواند جایگزین لپ تاپ شود. سه سال پیش، همه ما در این خصوص شکی عمیق داشتیم، اما مایکروسافت پس از ارائه Surface Pro 3 به ما و همه تولید کننده های کهنه کار کامپیوتر و سخت افزار نشان داد که یک دستگاه دوکاره چگونه باید باشد.
Surface Book
و اما اکنون مایکروسافت محصول جدید خود Surface Book را با عنوان “نهایت یک لپ تاپ” به بازار عرضه کرده است. این لپ تاپ نیز مانند تبلت تولیدی پیش از خود، تحولی بزرگ را در خانواده نوت بوک ها که نزدیک به 40 سال است در بین ما حضور دارند بوجود آورد. مجموعه صفحه نمایش 3:2، ابعاد 13.5 آن و لولای متحرک منحصر به فردش چیزی را بوجود آورده است که بدون هیچ اغراقی می توان گفت هیچ کامپیوتری بر روی این کره خاکی یارای مقابله با آن را ندارد. و در عین حال تنها با اشاره یک دکمه و یک فشار ملایم، به یک تبلت تبدیل می شود.
تمام این ها تنها همچون یک ایده بر روی کاغذ به نظر می آید که با جمله همچون تلنگر “یا خدا! مایکروسافت واقعا یک لپ تاپ ساخته است” تبدیل می شود به یک دستگاه فوق العاده و تمام عیار.
بیایید با هم نگاهی بیاندازیم به چیزی که Redmond با آن بازار را به لرزه درآورده است.
طراحی
اگر ناگهان شکافی در زنجیره فضا-زمان ایجاد می گردید، دو چیز از درون آن به بیرون پرت می شد: نخست ترمیناتور و بعد از آن Surface Book درست پشت سر او بر زمین می افتاد. طراحی تخت، رنگ سر تا سر نقره ای و لولای شبیه مار آن و تمام خصوصیات ریز و درشتش به گونه ای هستند که انگار Surface Book از آینده به دست ما رسیده است.
بدنه قدرتمند این لپ تاپ که از آسیاب کردن دو قطعه کانی منیزیم خالص بوجود آمده است، حس مینیمالیستی زیبایی را تداعی می کند.
دور تا دور این لپ تاپ از بالای کیبورد گرفته تا زیر استراحت گاه دستانتان، سطحی یک پارچه ای از فلز است که در عین حال، جا را برای قرار گرفتن تاچ پد شیشه ای آن باز گذاشته است. قاب صفحه نمایش نیز از منیزیم یکپارچه و براق همچون آینه تشکیل شده است که لوگوی مایکروسافت به زیبایی در دل آن جای گرفته است. در کناره های تقریبا مخروطی شکلش دو نوار کاملا تخت دیده می شود که درست از بالای صفحه نمایش تا روی محل قرار گیری دست ها کشیده شده اند.
بر خلاف دستگاه های دوکاره دیگر، صفحه نمایش و قسمت پایه Surface Book ضخامت تقریبا یکسانی دارند و برای کسی که از قبل نمی داند امکان جداسازی صفحه نمایش آن وجود دارد، کاملا شبیه یک لپ تاپ یکپارچه به نظر می رسد.
فاصله را دریاب!
در قسمت میانی Surface Book نوعی لولای تکه تکه وجود دارد که مایکروسافت آن را لولای متحرک می نامد. در ورای صفحه نمایش درخشان و صفحه کلیدی که پایه دستگاه محسوب می شود، این قطعه کلیدی است که باعث می شود کل دستگاه با یکدیگر هماهنگ باشند.
این لولا علاوه بر اینکه بر روی سطوح صاف به زیبایی باز شده و می نشیند، به هنگام بسته شدن همچون فنر در خود فرو رفته و در نهایت، فاصله ای کوچک میان دو قسمت دستگاه باقی می گذارد. هنگام باز کردن لپ تاپ، این لولا دوباره باز شده و امکان جدا نمودن قسمت تبلت این دستگاه که مایکروسافت آن را Clipboard می نامد را به کاربر می دهد.
در حالی که صفحه نمایش نوت بوک های معمولی کمتر از 250 گرم وزن دارند، صفحه نمایش Surface Book چیزی در حدود 720 گرم است. زیرا این قسمت شامل تمام قطعاتی می شود که امکان استفاده از آن را به عنوان تبلت ممکن می سازد. به همین دلیل، در لولای آن نیز مکانیزم های متفاوت و مختلفی گنجانیده شده است.
Surface Book همچون یک تکه سنگ سفت و مقاوم است به طوری که می توان کل دستگاه را از قسمت صفحه نمایش گرفت و از زمین بلند کرد و حتی در هوا تکان داد! بدون آنکه نگران جدا شدن قسمت های آن از یکدیگر باشیم. قسمت صفحه نمایش آن به هنگامی که دستگاه را بر روی سطح صاف قرار می دهید محکم و بی حرکت در جای خود باقی می ماند. این حالت وقتی که آن را بر روی پایتان قرار می دهید هم صادق است.
تنها زمانی که صفحه نمایش شروع به تکان خوردن می کند، وقتی است که با انگشت یا قلم نوری به آن ضربه می زنیم. اگرچه این حالت در تمام لپ تاپ های دارای صفحه نمایش لمسی به چشم می خورد.
در خصوص نگرانی های موجود بابت فاصله ای که به هنگام بستن در لپ تاپ بین دو قسمت آن تشکیل می شود، باید گفت که بله! این فاصله وجود دارد، اما باعث نمی شود که گرد و خاک یا هر جسم کوچک دیگری به آن قسمت نفوذ کند. مگر اینکه صاحب این دستگاه، انسان بی نظمی و نامرتبی باشد. خود من بعد از یک هفته استفاده از این لپ تاپ، هنگامی که دستم را روی قسمت داخلی لولا کشیدم، حتی ذره ای گرد و غبار مشاهده نکردم.
یکی از مزایای لپ تاپی که به طور کامل بسته نمی شود این است که اگر صفحه کلید یا قسمت های اطراف آن تمیز نباشند، به هنگام بسته شدن درب آن، اثری از کثیفی بر روی صفحه نمایش نخواهد افتاد. این ویژگی در طراحی، همچنین نیاز به ایجاد فضایی فرو رفته برای جای گذاری صفحه کلید را از بین می برد و کلید ها می توانند در مکانی همسطح با بقیه بدنه قرار گیرند.
فاصله 1.6 میلیمتری کلید ها از سطح بدنه لپ تاپ، باعث می شود که حس خوبی به هنگام فشار دادن آن ها به ذهن منتقل شود. استفاده از تاچ پد آن با سطح شیشه مانندش نیز دقیقا به همان اندازه لذت بخش است و من در روزهای نخست، علاقه بسیاری به استفاده از قابلیت لمس سه نقطه ای جهت چرخاندن تصاویر و پنجره ها پیدا کرده بودم.
اگرچه نکاتی که در بالا به آن ها اشاره شد، جزئیات ریزی در Surface Book به شمار می روند، اما دستگاه های ویندوزی بسیار کمی (اگر وجود داشته باشند!) در جهان هستند که چنین تجربه ای را در اختیار کاربران قرار می دهند.
جدا کردن و متصل کردن
یکی دیگر از خصوصیات جالب Surface Book این است که می توان صفحه نمایش را فقط با فشار یک کلید، از بدنه جدا کرد. از نظر فنی، مایکروسافت خیلی دیر به بازی لپ تاپ های دوکاره ای وارد شد که قسمت های آن با همین ساز و کار از هم جدا می شوند. لپ تاپ هایی مانند خانواده Switch ایسر، نوت بوک های Click توشیبا و برخی محصولات HP.
با این حال هیچ کدام از آن ها به یکپارچگی سیستمی که Surface Book ارائه کرده است، طراحی نشده اند.
جدا کردن و متصل نمودن قسمت صفحه نمایش Surface Book دقیقا به یکپارچگی طراحی کلی آن است. چه با فشردن کلید مخصوص به جدا نمودن آن و چه با کلیک کردن بر روی آیکن آن در نوار ابزار ویندوز، صفحه برای یک ثانیه خاموش و روشن شده و سپس پیامی مبنی بر اینکه می توانید با فشاری ملایم صفحه را جدا کنید، در گوشه تصویر ظاهر می شود.
این فرآیند بسیار سریع و آسان است. اما اندکی وقت لازم است که به زمان بندی اعمالی که برای جدا کردن صفحه نمایش باید انجام دهید عادت کنید. وقتی که دستور جدا شدن صفحه کلید را با فشردن کلید مربوطه صادر می کنید، باید مدت زمانی کمتر از یک ثانیه درنگ کرده و سپس صفحه نمایش را جدا نمایید.
یکی دیگر از ویژگی های منحصر به فرد این لپ تاپ، استفاده از کارت گرافیک مجزا برای اولین بار در یک دستگاه دوکاره است. در زیر صفحه کیبورد Surface Book یک کارت گرافیکی از سری Nvidia GeForce آرمیده که این دستگاه را به سیستمی مناسب برای تولید محصولات گرافیکی و یا انجام بازی های کامپیوتری تبدیل می کند.
استفاده از کارت گرافیک های مجزا قبلا در لپ تاپ هایی مانند MSI GS30 سری Gaming و Alienware’s GPU Amplifier solution به کار گرفته شده بود، اما Surface Book جریان اتصال و جدا شدن کارت گرافیک خود را با سرعتی مثال زدنی انجام می دهد، این در حالی است که دو دستگاه دیگر که در بالا نام آن ها آورده شد، برای این کار باید حتما ری بوت شوند.
این قابلیت، در زمان هایی که می خواهیم یک چیز جالب را سریعا به دوست مان نشان دهیم یا در میانه کار، چند دقیقه ای را بر روی کاناپه دراز کشیده و مجله کمیک مورد علاقه مان را بخوانیم، بسیار کار آمد است. چرا که لازم نیست کل دستگاه را دنبال خودمان این ور و آن ور بکشیم یا آن را خاموش و روشن کنیم.
این حس درست مانند حس من در زمانی بود که فهمیدم می توان کامپیوتر خود را بدون جدا کردن ماوس، کیبورد، صفحه نمایش و باقی قطعات به این ور آن ور برد!
Surface Book بعد از Enterprise-D (سفینه فضایی موجود در جنگ ستارگان) که قسمت پایینش جدا می شد، جالب ترین دستگاهی است که تا کنون اختراع شده! از آنجایی که می توان قسمت Clipboard این لپ تاپ را با پایه های دستگاه های دیگر (و نه فقط پایه ای که به همراه آن خریداری شده) نیز استفاده نمود، دست مایکروسافت در ارائه ویژگی های جدیدی که می تواند تنها به همراه پایه های آن ارائه شود، باز خواهد بود. شاید حتی قطعات سخت افزاری مختلفی طراحی و تولید شوند که به صفحه نمایش Surface Book متصل شده و مورد استفاده قرار گیرند!